Prilikom gostovanja na TV Happy, otvoreno prorežimskoj i šovinističkoj, ali i televiziji krajnje degutantnih programa u vidu tzv. reality show emisija, Muamer Zukorlić se dotakao nastupa Šaipa Kamberija u državnom parlamentu.
Zaključak tog posljednjeg Zukorlićevog reality show nastupa, svodi se na to da Ugljanin i Kamberi (kako Zukorlić ne zaboravlja da spomene obojicu) “prave predstavu”.
Ovakve izjave jesu u uobičajenom maniru predstavnika srpskog režima, da iznose neutemeljene diskreditujuće stavove o protivnicima, bez ikakve potrebe za argumentacijom.
No, osim toga sa “pravljenjem predstave”, a što je svakako opasna teza jer gospodin Kamberi u parlamentu, kao i cijeli tim od šest opozicionih poslanika čiji je on vođa, zapravo samo traže ostvarenje manjinskih prava, Zukorlić je izgovorio, po slobodu, demokratiju i po opštu afirmaciju ljudskih prava, i još opasnije riječi.
Vrlo je opasno naime, kada se legitimni zahtjevi degradiraju od strane režima ovakvim kvalifikacijama i sa ovakvom šovinističkom arogancijom, pogotovo jer se među svim tim legitimnim zahtjevima isticao i onaj o otkrivanju i rasvjetljavanju masovnih grobnica. Ali je još opasnija teza da iza demokratske opozicije stoje navodne “strane sile”.
To je jedna predstava, odmah da budemo jasni. Pitanje i te albanske grupe iz Preševske Doline i te Ugljaninove grupe, dakle, o njima se dogovara u Ankari i Tirani, kazao je Zukorlić.
Gospodin Kamberi u parlamentu i svakako gospodin Ugljanin kao jedan od lučonoša demokratije u bivšoj SFRJ, itekako jesu demokratska opozicija. Maltene, u određenim razinama su i jedina opozicija u toj državi, a teza o stranim silama koje rukovode opozicijom, već je deja vu vokabular.
Apsolutno iste formulacije i fraze su dolazile iz Beograda u toku devedesetih, kada se pokušavala ušutkati tadašnja, čak i brojnija i jača opozicija od sadašnje. Dobro znamo kako je to sve završilo i dobro rezultate takve politike – stotine hiljada mrtvih, milioni raseljenih itd.
Šta je onda Muamer Zukorlić današnjem srpskom režimu drugo, do li novi šarlatan, čiji jezik nema etičkih ganica, a uz to još i ima zaštitu od svih zakona, šarlatan koji će tom režimu služiti za obračun sa svakim slobodarskim glasom. Dakle, Zukorlić je ovom Vučićevom režimu, isto ono što je upravo Vučić, ili kao još bolji primjer Vojislav Šešelj, predstavljao za režim Slobodana Miloševića.
Njegovo nastupanje sa pozicija srpskog šovinizma, samo još potvrđuje ovakvu komparaciju.
Još tačnije, Muamer Zukorlić je mješavina Rahmana Morine, bezličnog predstavika manjine i Vojislava Šešelja, kao paradigme narcisoidne i agresivne režimske alapače.
Sve to nas ne može dovesti do drugog zaključka, drugog smisaonog komentara, osim da je nesretno okončao svoju burnu karijeru.
Razgovor o ovom članaku