Në fotografinë e parë shihet qëndrimi zyrtar dhe popullor i serbëve ndaj Perëndimit. Në fotografinë e dytë është qëndrimi konstant i shqiptarëve, poashtu ndaj Perëndimit që edhe këtu shfaqet përmes ushtarit.
Nuk ka mënyrë më të mirë se kjo për ta paraqitur dashurinë e shqiptarëve dhe urrejtjen, egërsinë dhe agresionin serb ndaj të njejtës gjë. Njëkohësisht, në fotografinë e parë shihet edhe qëndrimi ndaj shqiptarit, të cilin e ndërtojnë të gjitha institucionet serbe – që nga folklori, kisha e deri te akademia.
Kohëve të fundit ky qëndrim (serb) është duke u përqafuar edhe nga ata ndaj të cilëve drejtohet dhe shfryhet ky agresion. Deklaratat e ditëve të fundit të zyrtarëve amerikanë dhe tjerë, këtë agresion serb e barazojnë me veprimet e ligjshme dhe paqësore të shtetit të Kosovës për të vënë rend dhe ligj në pjesën e veriut. Ky fakt, nëse nuk është i përkohshëm, është frikësues për shkak se flet për një ndryshim drastik të Perëndimit ndaj Serbisë. Është tendencë që Serbia definitivisht të shpërlahet nga krimet e llahtarshme që i ka shkaktuar jo vetëm në Kosovë, por në tërë Jugosllavinë. Problemi më i madh që e shohim në fotografinë e parë është fakti se dhunuesi nuk shihet si kriminel në Serbi. Si shtesë, Perëndimi do t’ia durojë shkopin dhe nuk do të kërkojë dënimin e tij. Kjo gjë është e vështirë për ta kuptuar për shkak se është jashtë logjikës njerëzore.
Kësaj gjëje ndryshe i thonë edhe realpolitikë. Është indikator i fillimit të një faze të re ndaj Ballkanit. Serbia është treguar se është faktor për shkak se ka fuqi ta rregulloj dhe çrregulloj Ballkanin duke mos e ndryshuar qëndrimin që nga Pashiqi, Millosheviqi e deri te Vuqiqi. Këtu, në këtë segment nuk asgjë të re. Në mënyrë të heshtur Perëndimi, më saktësisht Amerika, është duke iu thënë shqiptarëve (tërë shqiptarëve në Ballkan): “Ju nuk jeni faktorë. Nuk keni ekonomi e as ushtri. Ju nuk mundeni ta rregulloni vehten tuaj e lëre më Ballkanin. Ne iu kemi ndihmuar një qerek shekulli që të këndelleni, por ju nuk e keni shfrytëzuar këtë mundësi. Ju jeni aq naivë sa që i keni keqkuptuar interesat dhe keni menduar se ka miq të përhershëm. Juve nuk duhet t’iu marrim seriozisht. Dhe më në fund, ne nuk jemi kundër jush, por e kemi ndërmend që në relacion me serbët t’ju trajtojmë në mënyrë të barabartë”.
Ky parim i ‘barabartë’ mes serbëve dhe shqiptarëve tani më ka gjetur përkrahje në mediat e Kosovës. Ka kohë që një pjese të ‘intelektualëve’ dhe ‘analistëve’ iu është topitur ndjenja e përkatësisë duke i ruajtur inatet partiake dhe duke i mbetur besnik vijës së dëgjueshmërisë ndaj ndërkombëtarëve. Në këto rrethana dhe me këtë mentalitet, Kosova nuk e ka lehtë të mbijetojë.
Discussion about this post