-Pitonët, anakondat si dhe lloje të tjera gjarpërinjsh gjigandë që nuk kanë ekzistuar kurrë më parë në vendin tonë por që janë parë të paktën në 4 – 5 vjetët e fundit në Shqipëri, madje duke përshkuar deri edhe autostradat kryesore të vendit, te transmetuara disa here ne televizione, janë vepër e zezë e motociklistëve cekë. Këta të fundit të organizuar në grupe i kanë marrë me vete këto lloj gjarpërinjsh të rrezikshëm në fazën latente pra të sapolindur nga edhe ku i kanë lëshuar në territorin shqiptar.
Konfirmimi i mësipërm bëhet i ditur në mënyrë të përsëritur nga banorë të zonës së Ultësirës Perëndimore, nga Shkodra deri në Vlorë, nga burime pranë disa prej pikave të kalimit kufitar tokësor si dhe nga specialistë dhe oficerë të hershëm të kriminalistikës në vend, ende në detyrë apo në lirim.
-Sipas specialistëve të turizmit kjo manovër e ulët e sponsorizuar nga qarqe kriminale në Ceki ka si qëllim dëmtimin e turizmit që ka marrë frymëmarrje dhe një hov në Shqipërisë, sidomos në dekadën e fundit pas investimeve që janë bërë në ndërtimin e bujtinave dhe hoteleve në zonën e Alpeve. Këto investime cilësore të bëra në zemër të Alpeve të Shqipërisë mesa duket i kanë marrë klientelë turizmit malor të Cekisë dhe për pasojë, në vend që të përmirësojnë cilësinë e shërbimeve dhe të ulin cmimet, cekët kanë preferuar që të përdorin këta gangsterë të maskuar si grupe motociklistësh. Po sipas burimit të mësipërm ky akt i mirëfilltë terrorist ka si qëllim edhe dëmtimin e turizmit në të gjithë shtetet e Ballkanit Perëndimor ose thënë ndryshe në të gjithë vendet e ish-Jugosllavisë ku turizmi ku sic dihet turizmi, si ai malor dhe ai veror buzë detit Adriatik ka një traditë më të hershme dhe më cilësore se turizmi shqiptar.
-Me këtë rast ky informacion tu shkojë për dijeni edhe policive kufitare të vendeve ku kanë kaluar dhe vijojnë që të qarkullojnë këto banda motociklistësh nga Cekia: të Hungarisë, Sllovenisë, Kroacisë, Serbisë, Bosnjë-Herzegovinës, Malit të Zi si dhe shteteve të tjera që kanë kufi tokësor me Shqipërinë, përkatësisht policive kufitare të Kosovës, Maqedonisë së Veriut dhe Greqisë. Dhe meqë gjuha shqipe është unike dhe nuk kuptohet nga të huajt përvec shqiptarëve të Kosovës, Malit të Zi dhe të Maqedonisë së Veriut, gjithsesi shtetet e lartpërmendura kanë sa të duash nënshtetas shqiptarë plus që kanë që të gjithë edhe ambasadat e tyre në Tiranë. Me këtë rast personeli ambasadave të tyre le të informohen nga ky investigim i saktë dhe i konfirmuar nga shumë burimet e sigurta të siperpërmendura.
-Përsa kohë shteti shqiptar nuk e vë ujët në zjarr dhe është inekzistent për mbrojtjen e territorit dhe të shtetasve të tij që e ka si detyrim kushtetues (!), mbarë shqiptarët mund dhe duhet që t’ia japin një mësim të mirë minjve ceke me motocikleta që hedhin gurin dhe fshehin dorën. E kam fjalën së pari për ata mijëra e miliona shqiptarë të natyralizuar Europë. Në këtë mënyrë, cekëve të zakonshëm, vetëm po tu kujtohet fjala “shqiptar” do të zgjohen nga gjumi të tmerruar e të lemerisur dhe do ta shohin veten të rrëzuar nga shtrati pasi të kenë parë në ëndërr “Marko from Tropoja”(a ju kujtohet filmi hollivudian, prodhim i vitit 2007?). Përndryshe organet e rendit dhe të sigurisë të Cekisë t’i gjejnë dhe t’i dorëzojnë sa më parë organeve gjyqësore shqiptare këta ndyrësira që duhen gjykuar dhe dënuar me burgim të rëndë në Shqipëri dhe nga gjykatet e cdo shteti tjetër të Ballkanit Perëndimor dhe më gjerë ku ata kanë kryer të njëjtat veprime kriminale duke shfrytëzuar lëvizjen e lirë si “turistë”që kanë hoby motocikletat, alias si grupe terroristësh dhe satanistësh.
Pas investigimit të botuar para disa kohësh në lidhje me kërkimet e jashtëligjshme minerare të gurit të cmuar Gralin në Alpet e vendit tonë nga ana e matrapazëve cekëve të maskuar si grupe turistësh dhe alpinistësh, tashmë bëhet fjalë për ngjarje të tjera. Dhe ja përse…
PITONE DHE ANAKONDA TE HEDHURA NE SHQIPERI NGA MOTOCIKLISTET CEKE
Anakondat dhe pitonët si dhe lloje të tjera gjarpërinjsh gjigandë që nuk kanë ekzistuar kurrë më parë në vendin tonë për arsye klime por që janë parë të paktën në 4 – 5 vjetët e fundit në Shqipëri deri edhe në autostradat kryesore të vendit njëlloj si në pyjet e Amazonës, janë vepër e zezë e motociklistëve cekë. Këta të fundit të organizuar në grupe i kanë marrë me vete këto lloj gjarpërinjsh të rrezikshëm në fazën latente pra të sapolindur, i kanë mbajtur më kujtdes në bagazhet ku nuk u ka munguar as lagështira dhe as temperatura e duhur nga edhe ku edhe i kanë lëshuar fshehurazi në territorin shqiptar. Kjo ka ndodhur kryesisht në territorin e Ultësirës Perëndimore ose në autostradën Veri – Jug meqenëse edhe klima më e butë i favorizon në mënyrë optimale për mbijetesë këto gjallesa të rrezikshme. Për të kryer në mënyrë të përsëritur këto veprime kriminale karvanet e motociklistëve cekë janë ndaluar larg qendrave të banuara apo lokaleve përgjatë autostradës Veri-Jug e cila përshkon Ultësirën Perëndimore të vendit. Pasi kanë gjetur si pretekst për ndalim ndonjë defekt të paqenë në motor të njërit prej pjestarëve të grupit, një pjesë e tyre kanë hyrë në brendësi të zonës sikur po kryenin nevojat personale dhe aty kanë lëshuar me shpejtësi anakondat dhe pitonët e vegjël në fazën latente. Këtë veprim të ulët motociklistët cekë e kanë kryer në mënyrë të përsëritur dhe prej disa vjetësh në Shqipëri duke shfrytëzuar edhe faktin se motori është një mjet qarkullimi shumë i manovrueshëm dhe futet në cdo rrugë dytësore me qëllim fshehjen e veprimeve të tyre jashtligjëshme/
Konfirmimi i mësipërm bëhet i ditur në mënyrë të përsëritur nga banorë të zonës së Ultësirës Perëndimore që i kanë parë këto skena, nga efektivë të policisë kufitare të disa prej pikave të kalimit kufitar tokësor si dhe nga specialistë dhe oficerë të hershëm të policisë dhe të kriminalistikës në vend që janë ende në punë ose në lirim. Si banorët ashtu edhe policët e kufirit dhe ato të kriminalistikës nuk duan që të prononcohen publikisht me emër (!). Disa prej banorëve janë mjaftuar vetëm me një prononcim jo të plotë në televizionet kombëtare sipas të cilit: “Gjarpërinjtë i kanë hedhur turistët e huaj që qarkullojnë me motocikleta”, por pa specifikuar gjë tjetër konkretisht. Kjo është bërë e ditur para pak vjetësh kur përgjatë autostradës Tiranë – Durrës u pa dhe u regjistrua një anakondë gjigande që kishte zënë rrugën dhe njerëzit e tmerruar njoftuan menjëherë policinë dhe gazetarët. Por deri atëherë askush nuk kishte dijeni se kush mund t’i kishte sjellë në Shqipëri këto gjarpërinj gjigandë që gjënden në Afrikë. Ndërkohë bëhet me dije se anakondat e rritura kanë bërë kërdi duke ngrënë bagëti kur janë ndodhur pranë kopeve të deleve në kullota. Kjo është konstatuar edhe nga fshatarët të cilët kanë tufa të vogla bagëtish që i lënë të kullosin në rrefthinat e fshatrave të kësaj zone dhe u mungonin ditë pas dite nga një lopë apo dele. Tashmë ka mbetur që për të vepruar ndaj kësaj maskarade duhet që të zhduken edhe njerëz meqë anakondat e rritura mund të gëlltisin të gjallë jo vetëm fëmijët edhe të rriturit nëse u binë për hise..
Sipas specialistëve te turizmit kjo manovër kriminale e sponsorizuar nga kushedi se cilat qarqe në Ceki apo përtej këtij shteti ka si qëllim dëmtimin dhe mundësisht falimentimin e turizmit që ka marrë një hov në Shqipëri, sidomos në dekadën e fundit pas investimeve që janë bërë në ndërtimin e bujtinave dhe hoteleve kryesisht në zonën e Alpeve. Dhe natyrisht dëmtimin dhe falimentimin e turizmit edhe në të gjithë shtetet e Ballkanit Perëndimor ose vendet e ish-Jugosllavisë ku turizmi ka një traditë më të hershme dhe më cilësore se në Shqipëri. Veprime të tilla terroriste që kanë për qëllim largimin e klientelës turistike nga Shqipëria nëpërmjet trembjes së turistave nuk është se po bëhen për herë të parë. E vecanta është se Shqipëria po përballet për herë të parë me këtë fenomen global. E përbashkëta e këtyre sulmeve terroriste është se këto akte ndërmerren zakonisht nga vende më të zhvilluara kundër vendeve më pak të zhvilluara, turizmi i të cilave u ka larguar në masë frekuentimin nga turistët si pasojë e cmimeve më të arsyeshme që ofrojnë.
PERSE NUK NGRENE ZERIN PUBLIKISHT SPECIALISTET E POLICISE?!
Disa nga burimet e sigurta që informojnë për fenomenin e mësipërm, përvec banorëve të zonës, vijnë edhe nga dhe specialistë të hershëm të policisë së shtetit, si në funksion ashtu edhe në lirim. Si të parët ashtu edhe të dytët nuk duan që të prononcohen publikisht (!). Të parët në shumicën dërrmuese të rasteve kanë si eprorë oficerë të politizuar dhe militantë që ndërrohen aq herë sa bëhen rotacionet politike, të paktën deri tani një herë në tetë vjet. Nërsa të dytët thjesht nuk duan telashe megjithëse shteti shqiptar i ka “shpërblyer” duke i lënë pa dinjitet jashtë radhëve të policisë duke i injoruar në skamje dhe indiferencë fyese.. Sot ata i sheh me shumicë duke u sjellur kafeneve apo duke bërë punë të rëndomta për mbijetesë. Një pjesë jo e vogël e tyre është edhe pa mbrojtje në raport me jo pak persona të rrezikshëm që kanë ndaluar gjatë kohës që ishin në detyrë.
Sipas njërit prej këtyre specialistëve të njohur tashmë në pension i cili e ka kaluar të gjithë karrierën në radhër e policisë së shtetit:
“Thuajse të gjithë ata që kanë punuar në policinë e shtetit shqiptar në periudhën nga 1991 e deri tani pas mëse 30 vjetësh vuajnë kush më shumë e kush më pak nga paranojat dhe frika e goditjes në punë si dhe e intrigave të mundëshme nga vetë kolegët e tyre. Këtë frymë pasigurie e ka mbjellë qëllimisht në radhët e policisë vetë politika shqiptare e cila nuk ka qenë dhe nuk është e interesuar që të ekzistojë një polici profesionale dhe e depolitizuar. Përndryshe, në rast se në këtë shtet do të mbizotëronte zbatimi rigoroz i ligjit, një kontigjent i mirë i kundravajtësve dhe të shkelësve të ligjit do të ishin vetë politikanët e korruptuar që do të ishin pas hekurave.”
Nëse do të ishim një shtet normal policia kufitare e Shqipërisë duhet tashmë që të ushtrojë kontrolle shumë më të thelluara ndaj cdo shtetasi cek që hyn në territorin e Shqipërisë nga aeroporti i Rinasit, portet e Durrësit dhe Vlorës si dhe nga të gjitha pikat e kalimit tokësor kufitar të vendit njëlloj si gjermanët ndaj hebrejve gjatë Luftës së Dytë Botërore.
PERSE PAGUHET SHERBIMI ( I LODHUR ) INFORMATIV I SHTETIT?!
Por në Shqipëri ashtu si dhe në cdo shtet tjetër normal ekziston edhe një institucion i cili e ka për detyrë kushtetuese që t’i raportojë krerëve të shtetit shqiptar dhe policisë së shtetit gjëndjen e sigurisë dhe cdo informacion i cili cënon sigurinë dhe sovranitetin e këtij vendi. Ky është Shërbimi Informativ i Shtetit (SHISH) i cili drejtohet prej disa vitesh nga Helidon Bendo. Ky i fundit ndoshet aktualisht në SHBA për trainim meqë këtu e ka “ndritur” (!). megjithëse u emërua në atë pozicion pasi kishte më shumë se 20 vjet karrierë në SHISH. Ky fakt duhej që të ishte inkurajues por për fenomenin alarmant në fjalë i cili ka marrë dhenë, gjetja në gjumë e SHISH është e pafalshme.
Natyrshëm lindin një varg pyetjesh: Me c’farë personash e ka të mbushur organikën e agjentëve të terrenit Shërbimi Informativ i Shtetit kur bëhet fjalë për informacione të përsëritura që përfshijnë jo një fshat të humbur dhe as një zonë të vogël të izoluar por rrugën nacionale e cila përshkon krejt Ultësirën Perëndimore nga Shkodra deri në Vlorë?! A mos vazhdohet të punohet ende në këtë shërbim me ish-informatorët e rrjedhur dhe me cikël të stërmbyllur të ish Sigurimit të Shtetit që merreshin gjithë ditën me informacione të tipit: “C’farë i tha “Kasketa” “Bredhit” për pllanin e arratisjes, “si e interpretuan me ironi “Fiku” dhe “Gjethil” fjalën e shokut Rrush ne Pleniumin e Komitetit Qendror të PPSH” etj brockulla si këto?
Përndryshe si shpjegohet apatia dhe mungesa e kundërveprimit të policisë kriminale, asaj rrugore dhe në përgjithësi e uniformave blu ndaj këtij fenomeni të rrezikshëm që cekët po na e bëjnë pabesisht në mes të ditës?! Përse nuk informon policinë Shërbimi Informativ i Shtetit për këtë fenomen të rrezikshëm dhe të paparë ndonjëherë që po ndodh në mënyrë të përsëritur që prej të paktën 5 vjetësh në autostradën e cila e përshkon thuajse të gjithë gjatësinë Veri – Jug të Ultësirës Perëndimore? Shqipëria, nëse do të ishte një shtet normal, motociklistët cekë do t’i ndalonte dhe t’i arrestonte qysh në pikat e kalimit tokësor kufitar kur pas kontrollit do tu gjëndeshin pitonët dhe anakondat e sapolindur të futura në kutitë frigoriferike. Pas kësaj shteti shqiptar do të mund të ngrinte padi penale edhe ndërkombëtarisht kundër Cekisë shtetasit e së cilës kryejnë akte terroriste me qëllim dëmtimin e turizmit në Shqipëri por edhe në krejt rajonin e Ballkanit Perëndimor që ata e përshkojnë si itinerar.
SI E ZGJIDHI MBRETI ZOG NJE PROBLEM TE NGJASHEM ME GREKET
Në tekstet e historisë së Shqipërisë nuk gjëndet një ngjarje e ndodhur në fillim të viteve ’30 në kohën e qeverisjes së Mbretit Zog. Kjo sepse ajo është një ngjarje jozyrtare dhe e ndodhur për arsye shtetërore. Eshtë fjala për kundërpërgjigjen flakë për flakë dhe jozyrtare që Mbreti i shqiptarëve Ahmet Zogu u dha provokimeve të përsëritura të andartëve grekë të cilët hynin herë pas here në territorin e Shqipërisë dhe kryenin grabitje dhe vrasje në befasi ndaj banorëve të pambrojtur të banesave të vecuara vecanërisht përtej vijës kufitare që përshkon Korcën dhe Gjirokastrën. Arsyeja e këtyre veprimeve kriminale nga banditët grekë të mbështetur ndonëse jozyrtarisht nga qeveria helene ishte terrorizimi i banorëve shqiptarë të këtyre zonave me qëllim zhvendosjen e vendbanimeve të tyre më në brëndësi të territorit shqiptar. Në vijim ata do të tentonin që të shtynin kufirin e tyre në këto territore tashmë të spastruara dhe të lakmuara prej shumë kohësh prej tyre dhe të quajtur Vorio Epiri..
Ankesat për sulme dhe grabitje të përsëritura iu transmetuan nga vetë banorët e dëmtuar prefekturave të Korcës dhe të Gjirokastrës, drejtuesit e të cilave natyrisht që ia përcollën këtë probelm edhe Mbretit. Nëpërmjet kanaleve diplomatike Ahmet Zogu ia bëri të qartë situatën autoriteteve greke duke i kërkuar zbulimin dhe ndalimin e menjëhershëm të këtyre banditëve si dhe dënimin e tyre konform ligjeve të kohës për shkelje të jashtëligjshme të kufirit shtetëror si dhe grabitje me dhunë, në disa raste rezistente edhe me pasojë vdekjen. Ndërkohë pala greke u përegjigj se ndjehej e keqardhur por justifikohej se ata forca nuk ishin të kontrolluara nga qeveria dhe përbënin një kontigjent krimi edhe në shtetin helen (!) dhe se ishin problem edhe për vetë vendasit.
Kur mësoi këtë përgjigje hipokrite, Zogu mblodhi ushtarakët dhe oficerët më të mirë të xhandarmërisë së Mbretërisë që kishin mbaruar akademitë ushtarake ne Turqi, Itali, Austri dhe vende të tjera perëndimore dhe i urdhëroi që të shpallnin një amnisti ndaj kriminelëve më të rrezikshëm që vuanin dënimin në burgjet shqiptare. Po kështu u selesksionuan në bazë të të dhënave fizike por edhe të bëmave që kishin lënë pas një grup të fortësh vagabondë kryesisht nga Veriu i Shqipërisë, nga Dukagjini, Tropoja e deri në zonën e Matit dhe të Dibrës. Pasi bënë disa javë trainime edhe në përdorimin e armëve dhe të përleshjes trup më trup si dhe mësuan taktikat profesionale të sulmeve të befasishme dhe në të njëjtën kohë, u urdhëruan nga oficerët e instruktuar nga lart:: “Juve që jeni të dënuar Mbreti ju ka amnistuar por me një kusht. Së bashku me këto miqte e rinj që ju stërvitëm do t’i jëpni një mësim të mirë grekeve deri në atë masë sa tu shtini frikën në palcë. Keni dorë të lirë të grabisni, përdhunoni e madje dhe të vrisni sa t’ju hanë duart cdo grek që do të tentojë që të kundërveprojë ndaj jush. Instruktimet se ku dhe kur do të mësyni do t’jua japin oficerërt e kufirit…”
Dhe ashtu u bë. Një sulm i befasishëm dhe i mirëkoordinuar i afro 100 shqiptarëve bisha pa uniforma ushtarake bëri që të grabiteshsin, masakroheshin dhe të dhunoheshin rreth 50 familje grekësh në afërsi të kufirit me Shqiperinë në të njëjtat zona nga edhe kishin hyrë keqbërësit grekë. Fjala mori dhenë për më tepër që të fortët shqiptarë u kishin thënë edhe në gjuhën helene se do të kthehemi përsëri dhe nëse do t’ju gjejmë përsëri këtu herën tjetër do t’ju vrasim Vetëm kaq u desh që afro 15 mijë banorë vendali të shpërnguleshin nga rreth 2 mijë vendbanime nga frika e mësymjes tjetër të mundëshme nga ana e shqiptarëve. Për më tepër që shumë prej këtyre familjeve të terrorizuara dhe të grabitura kishin pjestarë që kishin mësyer më parë territorin shqiptar dhe e kishin mizën nën kësulë.
Athina zyrtare reagoi menjëherë në rrugë diplomatike por Mbretëria Shqiptare iu përgjigj me të njëjtën monedhë: “Edhe në kemi forca të pakontrolluara që bëjnë veprime të jashteligjshme. Nëse ju i kapni mund t’i dënoni sipas ligjeve tuaja në fuqi.”
Taktikë më e bukur se kjo nuk mund të gjendej dhe grekëve u ngeci në grykë arsyetimi. Ndërkohë në nivelet më të ulëta iu bë e qartë palës greke se nëse donte të vazhdonte me këto metoda do të dilte e humbur. Dhe ashtu u bë. Që nga ai moment sulmet e banditëve grekë ndaj territorit shqiptar morën fund. Ndërkohë banorët grekë nuk guxuan më që të riktheheshin më në vendbanimet e tyre në afërsi të kufirit me Shqipërinë nisur nga tmerret që u kishin treguar për arvanitasit pjestarët e rreth 50 familjeve që u sulmuan, grabitën dhe u masakruan prej tyre.
Me këtë informacion të sigurtë që shtjellova më lart shqiptarët duhet t’ia dinë për nder Mbretit Zog për atë se me sa mëncuri dhe vendosmëri shmangu provokimet greke në një periudhë të vështirë për mbretërinë, me një personel modest ushtarako-policor por mjaft profesional si dhe me logjistikën e pakët ushtarake që posedonte. Por duke përdorur me dinakëri pikërisht ate element që përdorën grekët: të fortët që do të luftonin për atdhe në emer të Mbretit. Dhe këta të fundit e kryen me të vërtetë me sukses detyrën që u dha Mbreti për atdhe sepse të gjithë sendet me vlerë dhe gjënë e gjallë që grabitën i morën vetë dhe me këtë rast u pasuruan mjaftueshëm për të mos bëre veprime të paligjëshme në Shqipëri. Kjo edhe për faktin se ishin instruktuar dhe orientuar që të sulmonin banesat ku jetonin më të kamurit e zonës kufitare në afërsi të Korcës dhe Gjirokastrës.
Kjo ndodhi absolutisht e vërtetë para gati një shekulli ,ë parë përbën një leksion ndaj drejtuesve të sotëm më të lartë politikë dhe ushtarakë të shtetit shqiptar.
PAK HISTORI NGA HARPAGONIZMI DHE MATRAPAZLLEKU I CEKEVE ME SHQIPTARET
Të moshuarit tregojnë se sipas tregëtarëve të vjetër të Shkodrës që merrnin dhe jepnin në tregëtinë e tyre me jashtë nëpërmjet lumit të lundrueshëm në atë kohë, Bunës, pranë Pazarit të Shkodrës deri në vitet e Luftës së Dytë Botërore, të gjithë topat e stofit të ardhur nga Italia, Gjermania, Austria etj kishin një gjatësi nga 50 centimetër deri në një metër më shumë se gjatësia a tyre prej disa dhjetëra metrash, si një bonus për shitjen me shumicë. Në dallim nga këta, topat e stofit të prodhimit cek ishin strikt, pra ata përmbanin vetëm aq metër sa ishte gjatësia e deklaruar e topit dhe asnjë centimetër më shumë.
Ecim më tej. Në vitet ’70 Shqipëria u ndesh me një akt të paparë matrapazllëku shtetëror nga ana e Cekosllovakisë në lidhje me blerjen një numri të caktuar makinash ceke transporti të rëndë të tipit “Tatra” që do të përdoreshin kryesisht në ndërtimin e hidrocentraleve të Fierzës, Vaut të Dejës dhe të Komanit.. Ministria e Tregëtisë së Jashtme kreu procedurat e blerjes dhe Tatrat ceke i sollë në Shqipëri. Por vetëm pas një periudhe të shkurtër pasi ata punuan në një kohë të keqe me shi u konstatua rënie e bojatisjes dhe gërvishtje gjithandej të këtyre makinave të tonazhit të rëndë.. Specialistët shqiptarë kur e panë situatën në terren konstatuan se ata makina që pala ceke na i kishte shitur për të reja nuk ishin gjë tjetër vecse makina të përdorura me vite në Ceki të cilave u kishin dhë një dorë lyerje me bojë për t’ia shitur me mashtrim si makina të reja palë s shqiptare. Ky skandal do të duhej që të denoncohej në arbitrazh ndërkombëtar sepse pala shqiptare i kishte faktet flagrante për ta fituar këtë betejë ligjore për këtë mashtrim të pastër në fushën e tregëtisë nga ana e Cekosllovakisë. Por kjo cështje nuk u bë publike nga ana e shtetit shqiptar, ndoshta edhe nga fakti se në kushtet e bllokadës që përjetonte Shqipëria, një pjesë të eksport-importeve e bënte pikërisht me Cekosllovakinë.
CEKET PROVUAN TE MASHTRONIN EDHE TURQINE POR E PAGUAN SHTRENJTE
Por matrapazlleku i shtetit cek në raport me shitjen dhe tregëtinë në përgjithësi nuk është kufizuar vetëm në raport më Shqipërinë por edhe me shtete që kanë qenë dhe mbeten superfuqi rajonale si Turqia. Kështu në vitet ’90 Turqia bleu njësasi makinash të tonazhit të rëndë në Ceki në bazë të kërkesave që pala turke kishte parashtruar për fuqinë dhe parametrat e tjera teknike që kërkonte ndaj këtyre makinave. Pasi kryen blerjen, nga provat e bëra në Turqi rezultoi se makinat ceke të tonazhit të rëndë ishin larg parametrave të kërkuara nga shteti turk për të cilat ishte rënë dakord dhe ishte firmosur kontrata nga të dy palët. Në këto kushte pala turke kërkoi anulimin e marrëveshjes dhe kthimin e vlerës monetare me të cilën kishte blerë makinat meqenëse pala ceke nuk i ishte përmbajtur marrëveshjes së shkruar paraprakisht. Por pala ceke nuk e vuri ujët në zjarr duke vijuar zanatin e vjetër, atë të mashtruesit pa marrë parasysh pasojat.
Nga ana tjetër kundërpërgjigja e Turqisë nuk erdhi nëpërmjet hedhjes në arbitrazh sic edhe mund të pritej por në një mënyrë të paparashikuar e cila do t’i kushtonte shumë shtrenjtë cekëve në raport me imazhin e firmave të tyre të makinave të transportit por edhe të imazhit të tyre shtetëror në raport me tregëtinë e jashtme.
Nëpërmjet një njoftimi të shpallur publikisht në stacionin televiziv satelitor TGRT shteti turk njoftoi mashtrimin e turpshëm që cekët u kishin bërë duke u shitur makina jo cilasore dhe që nuk përmbushnin parametrat për të cilat cekët pretenduan t’i plotësonin para se t’i shisnin. Makinat ceke të tonazhit të rëndë të blera nga Cekia u mblodhën të gjitha buzë një humnere dhe aty u hodhën të gjitha njëlloj sic hidhen plehrat. E gjithë kjo skenë e shpjeguar me hollësi nga spikeri i TGRT u transmetua direkt nga ky kanal televiziv satelitor. Me këtë rast bota mësoi se për c’farë janë në gjëndje që të bëjnë cekët në emër të fitimit të momentit. Dëmi që iu shkaktua jo vetëm firmës së makinave por edhe imazhit të Cekisë në përgjithësi pas këtij dokumentari televiziv diskretitues ishte i pallogaritshëm dhe i paparashikueshëm.
ZGJIDHJA? SHQIPTARET DUHET QE TE MARRIN VETE NE DORE FATIN E TYRE
Në mungesë të një shteti që nuk i mbron dhe nuk reagon as kur në kronikat e lajmeve para disa vjetësh u shfaqën pamjet tronditëse të anakondave gjigande në autostradën Tiranë – Durrës (!) por edhe duke patur përballë një shtet historikisht harpagon dhe matrapaz si Cekia e cila bën të paditurin, shqiptarët duhet që ta marrin në dorë vetë fatin e tyre. Duke ua kthyer reston ashtu sic ua kanë kthyer historikisht armiqve të tyre të shumtë por edhe sidomos kur kanë luftuar për llogari të shteteve të tjera. E meqë jemi në këtë temë, edhe vetë Cari i Rusisë ka pasur në shërbim të tij një regjiment prej afro 2 mijë shqiptarësh që i nevojitej për sulme dhe operacione të rëndësisë së vecantë që nuk i kryente askush më mirë se raca ilire. Kur të mësojnë se c’farë maskarallëqesh janë në gjëndje që të bëjnë cekët në Shqipëri ata janë të aftë që të shëndrrohet në 700 mijë kamikazë kundër cekëve. Po kështu, është detyrë patriotike e cdo shqiptari, brenda dhe jashtë Shqipërisë që tashmë pas kësaj maskarade të provuar nga cekët në territorin shqiptar, tu kujtojë cekëve se janë tepër të vegjël që të kruhen me shqiptarët. Po kështu pronarët shqiptarë të hoteleve dhe moteleve të mos pranojnë që të akomodojnë më turistë cekë ndërkohë që të shtohen dhe shumëfishohen kontrollet e sigurisë ndaj cdo agjensie turistike shqiptare e cila operon me turistë që vijnë nga Cekia. Përderisa është provuar se janë cëkët që e kanë bërë këtë maskarallëk nuk na duhen dhe nuk na vlejnë as paratë e turistëve që mund të vijnë nga ky vend. Ka sa të duash vende të tjera nga Europa Juglindore dhe Qendrore e deri në Rusi që sjellin turistë me shumicë dhe nuk na e ndien mungesa e cekëve që bëjnë këto akte terroriste ngaqë po u shterrojnë turistët në vendin e tyre. Kështu e do kjo racë e cila shquhet historikisht vetëm për harpagonizëm dhe matrapazllëk dhe së fundi po bën edhe akte terroriste duke hedhur gurin dhe fshehur dorën
Përndryshe policia ceke të gjejë dhe t’i dorëzojë policisë shqiptare këta që bëjnë si gangsterë por në fakt janë lepuj. Ata duhen gjykuar dhe dënuar në Shqipëri me akuzën për ushtrim terrorizmi në territorin e Republikës së Shqipërisë dhe të kryejnë këtu dënimin me burgim të gjatë dhe të rëndë sipas legjislacionit shqiptar. Të njëjtën akuzë cekët kanë edhe në vendet e tjera të Ballkanit Perëndimor ku ata e kanë për mision minimin e turizmit nëpërmjet përhapjes së panikut nga anakondat, pitonët dhe llojet e tjerë të gjarpërinjve të rrezikshëm që ata i hedhin fshehurazi përgjatë fushave dhe zonave të ulëta në përgjithësi ku kalojnë, klima më e butë e të cilave është më e favorshme për mbijetesën e këtyre gjallesave të neveritshme dhe shumë të rrezikshme për jetën e njeriut dhe të kafshëve dhe gjallesave në përgjithësi.
ARBEN LAGRETA
Diskutim rreth këtij postimi