Dallgë në shpirt dhe flakë në zemër
Sikur dielli mbi kokë të prushon
Marrë e kisha udhën në dritë të hënës
Që t’i puth ata sy
Ta shuaj zjarrin që moti në shpirt po më vëlon.
E ti kur të jesh merzitë nisu dhe merr udhë
Edhe nëse këmba-këmbës i zë rrugēn
Atë lodhje gjuaje largoje mos të bëhët mur
I jap fuqi shpirtit
Mos ta këpus nisjen tënde mos ta shitoj udhën
ZLP
Discussion about this post