Analizë akademike nga Sarajeva: Qendra e rëndesës së Kosovës dhe pse çdo lojë destabilizuese e Beogradit është e destinuar të dështojë

Sipas doktrinës ushtarake klasike (Clausewitz, 1832) dhe interpretimeve moderne mbi konfliktin hibrid (Echevarria, 2017; Gray, 2005), qendra e rëndesës (Center of Gravity – CoG) është burimi i forcës dhe legjitimitetit që i mundëson një shteti të mbijetojë dhe të fitojë.

Në rastin e Kosovës, analizat e nivelit doktoral të zhvilluara në Sarajeva argumentojnë qartë se CoG nuk është vetëm FSK-ja si kapacitet ushtarak në zhvillim, por një kombinim i kontrollit territorial, unitetit politik-shoqëror dhe mbështetjes së pakushtëzuar nga NATO/SHBA.

Argumentimi

1. Dimensioni Ushtarak dhe Strategjik

Kosova, në tranzicion drejt kapaciteteve të plota mbrojtëse deri më 2030, mbështetet aktualisht në prani ndërkombëtare (KFOR) dhe në partneritetin strategjik me SHBA. Ky kombinim është qendra faktike e fuqisë së saj. Serbia nuk ka kapacitet ta përballë këtë strukturë pa provokuar një kosto gjeopolitike të papërballueshme.

2. Dimensioni Politik dhe Shoqëror

Një nga përfundimet kyçe të hulumtimeve brenda kuadrit të studimeve doktorale në Sarajevë është se uniteti i brendshëm politik dhe kohezioni shoqëror janë arma më e fortë e Kosovës. Çdo tentim për polarizim artificial, krizë institucionale ose instrumentalizim të komunitetit serb është pjesë e një strategjie hibride të Beogradit për të goditur këtë CoG sekondar.

3. Dimensioni Hibrid

Nga propaganda mediatike, te instrumentalizimi i Kishës Ortodokse Serbe, e deri te kontrabanda kriminale në veri – Serbia përdor të gjitha mjetet jo-konvencionale për të gërryer fuqinë e brendshme të Kosovës. Megjithatë, siç vërteton literatura mbi konfliktin hibrid (Hoffman, 2007; Rácz, 2016), shtetet që kanë mbështetje të fortë ndërkombëtare dhe institucione të qëndrueshme e përballojnë me sukses këtë lloj presioni.

4. Dimensioni Diplomatik

Fushata diplomatike e Serbisë me Rusinë dhe Kinën për të minuar njohjet ndërkombëtare të Kosovës është element klasik i “luftës së zgjatur”. Por kjo strategji përplaset me realitetin: mbështetjen e fuqishme amerikane dhe rolin e NATO-s si garanci e sigurisë në rajon.

Pra si përfundim mund të përgjigjem në një hipotez– Pse çdo lojë destabilizuese e Beogradit dështon !

Në baz të analizës akademike në nivel doktorate e përmbledhim qartë se qendra e rëndesës së Kosovës është e shpërndarë, e fortifikuar dhe e papërshkueshme nga strategjitë hibride serbe.

• Kontrolli i territorit,

• Mbështetja e aleatëve ndërkombëtarë,

• Uniteti i brendshëm

Pra janë tri shtyllat që e bëjnë Kosovën të pathyeshme. Çdo tentativë e Beogradit për destabilizim nuk bën gjë tjetër veçse ekspozon karakterin e tij revizionist dhe e izolon edhe më shumë në arenën ndërkombëtare.

  Mesazhi është i qartë: Kosova nuk është më një shtet i brishtë – është një aktor rezistent, i mbështetur në doktrinën moderne të sigurisë dhe të garantuar nga partneriteti strategjik me NATO dhe SHBA. Strategjia hibride serbe është e destinuar të dështojë nese krijojmë një qender doktrinare të cilin ASKKV ( Asociacioni i Kriminalisteve, Kriminologeve dhe Viktimologeve ) e kanë propozuar në arenën vendimarrëse politike vendore por pa reflektim nga keta të fundit.

Referenca për bazë akademike:

• Clausewitz, C. von (1832). On War.

• Echevarria, A. (2017). War’s Changing Character and the Center of Gravity. US Army War College.

• Gray, C. (2005). Another Bloody Century: Future Warfare.

• Hoffman, F. (2007). Conflict in the 21st Century: The Rise of Hybrid Wars. Potomac Institute.

• Rácz, A. (2016). Russia’s Hybrid War in the Ukraine: Breaking the Enemy’s Ability to Resist.