Arabeska
Më bën që kohën ta kthej
Të nata e asaj vere të nxehtë
Shikimi të ti më mbet
Kur ulur të pashë në „ARABESKË“
Përballë teje ngadalë u ula
Dhe zemra filloj të rrah ndryshe
Për ty atëherë isha e huaj
As mendjen të unë s‘e kishe
Në shetitore prapë n’mbrëmje u pamë
Mendja dhe zemra të ti më mbetën
Vjedhurazi të dy u shikuam bashkë
Pushimet e verës na tretën
Diskutim rreth këtij postimi