
Rrallë gjen sot në Europë një komb si yni që është në një kërkim shekullor për liri dhe demokraci vetëm me frymë qytetare shteteve të botës perëndimore.
Atë kushtrim të 1878-ës dhe 1912-ës që Shqiptarët i bashkoi për tu bërë një shtetkomb në truallin e tyre sot po e lexojmë dhe kuptojmë si një reflektim Euro-Atlantik për fatin e sakërkuar të përndritjes së ardhmërisë në atdheun tonë, në Tiranë e Prishtinë nga vetë Euro-Atlantikët.
Euro-Atlantikët janë tashmë bashkëudhëtarët tanë të vetëdijshëm, sepse kombi Shqiptar është më martiri i kombeve Europiane edhe nga vetë pabesia e Europës së shekullit të 19-të dhe 20-të.
Amerika i ka bindur Europianët me Shpëtimin e saj të pamohueshëm për kombin Shqiptar : Shqipërinë Londineze dhe Kosovën.
E vetmja Shpresë që mban Europën të sigurtë në gadishullin Ilirian, në gjirin e saj në BE dhe në NATO është paqja e bekuar e Shqiptarëve karshi fqinjëve historikë.
Duket që Dielli po përndrit heroizmin e Mbijetesës së Shqiptarëve më shumë se kurrë Europës.
Shqiptarët janë sot Europës dhe Amerikës e kudo botës së përparuar për tu rrëfyer se kombi ynë e gjen vetveten dhe përparon vetëm me liri dhe demokraci pikërisht në Europë më shumë.
Europa sot flamuron nga shqiponjat dykrerëshe, një simbol hyjnor që përkujdeset vetëm për qiej të lirë.
Shqiptarët e kaluan edhe Danubin këto tre dekada e ca duke populluar qytete Europës të detyruar,
si shenjë e bashkëpengimit në rrugën e tyre nga fqinjët dhe ëndrrat e vjetra të tyre.
Europa përfundimisht na do në shtëpinë e saj, ndërsa ne jemi aty me rrënjë të reja me gjysmën e kombit mërgimtar dhe me gjysmën tjetër rrojmë ende në gjashtë shtete të vogla, por të paktën dy shtete janë me shumicë absolute Shqiptare të rrethuara sot nga ushtri të fqinjëve me lidhje vëllazërore dhe fetare me Rusët agresorë prezentë.
Shqiptarët sot janë të çarmatosur dhe ushtritë e tyre janë ushtri paqeruajtëse atje ku shërben NATO.
Nuk kanë sot Shqiptarët ushtri në kufi me Grekët apo Sllavët, sepse në kufi Shqiptarët kanë po Shqiptarët në Greqi, Serbi, Maqedonia e Veriut apo Mal I Zi!
SHQIPTARËT nisen vetëm mërgimtarë Europës si ambasadorë të paqes!
Kolonitë e Shqiptarëve në Europën e pas 1990-ës janë koloni qytetëruese dhe jo koloni pushtuese sikundër Sllavët dërguan në Shkup, Kosovë, Sanxhak të Pazarit të Ri dhe Kosovën Lindore apo Grekët në Çamëri dhe përtej Janinës.
Rrugët e Europës gjallojnë nga Shqiptarët mërgimtarë.
Ne vetëm se duam që Tirana dhe Prishtina duhet ta kuptojnë se me Amerikë të Bashkuar, Mbretëri të Bashkuar dhe Europë të Bashkuar ne patjetër duhet të kemi të paktën një Kuvend mbarëShqiptar (Shqiptarë të Ballkanit dhe Mërgata) të bashkuar.
Gara për tu rreshtuar në familjen Europiane është garë kombëtare. Kjo garë është edhe finalizim i ëndrrës për ta bërë Shqipërinë Zonjë Europiane duke bërë me bashkëkuvendim së pari Shqiptarët bashkë, ndoshta për ti treguar Europës se që prej kohës së Skënderbeut më së shumti, ne Shqiptarët jemi në rrugën e Tij të Qëndresës dhe Mbijetesës po prapë bashkë!
Shqiptari nuk e harron truallin ku lindi dhe rrugën nga erdhi!
Europa është shtëpia jonë e përbashkët. Shqipëria është Arkadia e Dytë pas përmbytjes së Lirisë dhe Demokracisë me rënien e Murit të Berlinit.
Ne jemi përfundimisht në shtëpi, vetëm se duhet ti bëjmë vetë detyrat e shtëpisë. Kudo ku jemi!
Diskutim rreth këtij postimi