“Në këtë ditë të vitit 1999, filloi bombardimi i Serbisë, si përgjigje e shpejtë ndaj refuzimit të vendosur të një dite më parë të S. Millosheviqit për të lejuar forcat paqeruajtëse ndërkombëtare të hyjnë në Kosovë dhe të ndalojnë persekutimin e popullatës, kryesisht shqiptare.
Sipas të dhënave zyrtare të Kryqit të Kuq, 863.000 banorë janë dëbuar nga Kosova. Megjithatë, jo të gjithë të dëbuarit raportuan vetë. Sipas të dhënave amerikane, ky numër ishte rreth një milion e dyzet mijë.
Mirëpo, pasi kosovarët e dëbuar u lejuan të ktheheshin dhe pasi iu dha shteti i tyre (deri më tani ata janë njohur nga 125 shtete), u konstatua se mbi 1.2 milionë prej tyre ishin dëbuar. Ky është spastrimi etnik më i rëndë që nga Lufta e Dytë Botërore.
Është e vështirë të jepet ndonjë informacion i besueshëm për numrin e të vrarëve, të plagosurve dhe të dhunuarve, sepse shifrat ndryshojnë në mënyrë të konsiderueshme, në varësi të burimit. Forcat serbe shkatërruan objektet e kultit dhe varrezat, por jo edhe shtëpitë, sepse qëllimi ishte vendosja e refugjatëve nga Kroacia në Kosovë. Mirëpo, propaganda shumë e fortë mediatike në Serbi (në atë kohë ministër i Informacionit ishte Aleksandar Vuçiq) shtrembëroi faktet, mbuloi mizoritë serbe dhe e bindi popullin se ata ishin bombarduar vetëm sepse ishin serbë. Ata ende jetojnë edhe sot me këtë besim.
PS: Kohët e fundit, një avokat nga Beogradi raportoi të dhëna, sipas tij pothuajse ekskluzivisht serbët po gjykohen në Hagë, duke e argumentuar këtë me numrin e vendimeve. Sipas tij, deri më tani 86% e aktgjykimeve të dhëna kanë qenë kundër serbëve.
Edhe sot e kësaj dite jtojnë em këtë bindje.
“Më kujtohet shumë mirë kur pas përfundimit të luftës u publikuan të dhënat zyrtare se forcat serbe kanë kryer 86 për qind të krimeve të luftës në Bosnje dhe Hercegovinë, HVO dhe HV nëntë për qind ndërsa Ushtria e Republikës së Bosnjës dhe Hercegovinës pesë për qind.
Rastësisht apo jo, edhe vendimet në Hagë përputhen me këto të dhëna.”
——————-
Na današnji dan 1999. počelo je bombardovanje Srbije, kao promptan odgovor na dan ranije rezolutno odbijanje S. Miloševića da međunarodne mirovne snage uđu na Kosmet i zaustave progon stanovništva, mahom Albanaca.
Prema zvaničnim podacima Crvenog krsta, protjerano je 863.ooo stanovnika van Kosova. Međutim, nisu se svi protjerani prijavljivali. Prema američkim podacima taj broj je bio oko milion i četrdeset hiljada.
Međutim, nakon što je protjeranim Kosovarima omogućen povratak i nakon što su dobili svoju državu (do sada su priznati od 125 država) ustanovilo se da ih je bilo protjerano preko 1,2 miliona. To je najteže etničko čišćenje nakon Drugog sv. rata.
O broju ubijenih, ranjenih, silovanih je teško dati iole pouzdan podatak, jer se brojevi poprilično razlikuju, zavisno od izvora.
Srpske snage su uništavale bogomolje i groblja, ali nisu kuće, jer je bila namjera da se na Kosovu nasele izbjeglice iz Hrvatske.
Međutim, vrlo jaka medijska propaganda u Srbiji (tada je ministar informiranja bio Aleksandar Vučić) izvrtala je činjenice, prikrivala srpska zlodjela i ubijedila narod da su bombardovani samo zato što su Srbi.
I dan danas žive u tom ubjeđenju.
PS: Nedavno je jedan beogradski advokat iznio podatak da se u Hagu sudi gotovo isključivo Srbima, argumentujući to brojem presuda. Po njemu je čak 86% do sada izrečenih presuda bilo Srbima.
Jako dobro se sjećam kada je nakon završetka rata obijelodanjen zvaničan podatak da su u BiH srpske snage počinile 86 posto ratnih zločina, HVO i HV devet, a Armija RBiH pet posto.
Slučajno ili ne, tek i presude u Hagu se poklapaju sa ovim podacima.
Diskutim rreth këtij postimi