Në të gjitha synimet dhe projektet serbe të gjysmës së dytë të shekullit XIX dhe gjatë gjithë shekullit XX ndaj Kosovës dhe shqiptarëve, si pjesë të programit serb, pjellshmëria e e femrës shqiptare konsiderohej si një nga pengesat më të mëdha në mposhtjen e faktorit demografik shqiptar dhe në realizimin e aspiratave shtetmëdha serbe. Shkolla e Cvijiqit dhe në mënyrë më transparente ajo e Çubrilloviqet qysh në elaboratin e parë fashizoid kundër shqiptarëve e veçonin këtë komponent të progresit demografik të shqiptarëve.
Në elaboratin e tij, qartë racist, V. Çubriloviq thekson: „ Në rastin tonë duhet pasur parasysh aq më parë që kem të bëjmë me një racë të gjallë, të fuqishme dhe pjellore për të cilën e ndjeri Cvijiq ka thënë se është raca më ekspanzive në ballkan. Gjermania prej vitit 1870 deri në vitin 1914 ka shpenzuar shumë miliarda marka që, gradualisht, duke e vblerë tokën nga polakët, t’i kolonizojë trevat e veta lindore. Por, pjellshmëria e nënave polake ka ngadhënjyer mbi organizimin gjerman dhe paratë gjermane. Në vitin 1918 Polonia e mori prapë Poznanjin e vet. Statistikat tona të vitit 1921 dhe të vitit 1931, që i përmendëm më parë, tregojnë se edhe pjellshmëria e grave shqiptare ka ngadhënjyer mbi politikën tonë të kolonizimit“.
/Ismet Azizi/
Diskutim rreth këtij postimi