Po vijnë ftesat, o zot,
të mbushura me glitter, me lule, me fluturime,
sikur do martohet mbesa e Mbretëreshës!
E ti mendon me vete:
“A ja vlen me shku? Apo me ik në Greqi për atë fundjavë?”
Se s’je i ftuar për gëzim, për hallall,
je i ftuar si bankomat me këmbë,
si pjesë e një kalkulimi të ftohtë.
“Po ai sa ka me hedhë vallaj? Se erdhi vetëm!”
Dasma sot?
Show televiziv me buxhet më të madh se një film shqiptar.
Pallate që zbukurohen si për Oscars,
nuse që mezi mbajnë peshën e fustanit,
dhëndurë që as e dinë ç’po ndodh,
e mbi të gjitha… një hall:
Sa do hedhin të ftuarit?!
A ka më turp se të thuash:
“Nuk dola mirë në dasëm… s’më dolën lekët!”
Po pse, vëlla, është dasma biznes?
E ç’faj kam unë që ti merr kredi për të bërë pordhë me glamur?
Ndërkohë nëna jote, ajo që s’të kursente as kafenë,rrin në cep të sallës, me sytë nga fundi,
s’e përfshinë as në foto, as në ceremoni,
se s’përputhet me tematikën “Luxury Garden”.
Dikur, nuset bëheshin gati me ndihmën e lagjes,
sot bëhen gati me 5 grimerë, 3 stilistë e 1 dron personal,se ndryshe “s’të shkon me Instagramin”.
Kurse ne… dajat, hallat, shokët e fëmijërisë,
rrimë në tavolinë si të ftuar në ankand:
“Po sa me hedhur vallaj se turp është me pak… se ai e ka bërë dasmën 50 mijë euro!”
Po ç’na plasi neve more!
Që s’keni brekë në b*thë por i jepni sallës dritë si Las Vegas.
Që martoheni me hua dhe ndaheni para se të mbarojë kredia e dasmës.
Që bëni foto me filtra, por jetën pa thelb.
Vetëm në Shqipëri ndodh kjo:
dasma nuk është më dasmë,
është investim + zhurmë + show + borxh = martese moderne!
E na thonë: “Erdhe në dasëm?”
Jo mor burrë, jo moj gocë…
Nuk dua të marr pjesë në premierën e filmit tuaj “Martesa e Madhe – pjesa I (e shkurtër)”.
Discussion about this post