“Rastësisht më ra në dorë nji libër i cili përban nji pasuri të çmueme të letrave shqipe, ndonse nuk asht shkrue nga nji shkrimtar profesionist, madje edhe botimi asht krejt amator si strukturë, megjithatë përban nji nga botimet ma të rëndësishme me temën e qëndresës shqiptare. Bahet fjalë për tekstin me titull “Në labirintet e Goli Otokut” të shkruar nga i mbijetuemi Osman Koka, nji oficer i shkolluem në Romë aty nga fundi i viteve ’30. Djalosh i fuqishëm, me zemër të pamposhtun dhe me dashuninë për Shqipninë etnike deri në martirizim, ai vuejti burgun famkeq të Goli Otokut për shumë kohë. I përndjekun nga regjimi Hoxhës në Shqipni shkon në Gajkovë ku serbët i kërkojnë me bashkëpunue me ta në këmbim të lirisë. Kështu, para se të provonte Goli Otokun ai ka vuejtë torturat e paimagjinueshme nga sigurimi jugosllav, pra serb, në përpjekjet e parezultatshme për me e ba për vete kundër shqiptarëve. As fantazia ma e shfrenueme nuk arrin ta përceptojë dhunën që serbët e përdorën kundër tij. Dukeqenë se Koka i mbijeton torturave në Gjakovë dhe i shpëton disa pritave për me e vra, dërgohet për elemimin të sigurtë në Goli Otok. Koka e përkshruen me vërtetësi të habitshme sistemin e dhunës në atë kamp, duke kontribue në dëshminë e madhe për krimet kundër njerzmit. Vetë Koka i ka vuejtë torturat e atij burgu dhe të burgjeve të tjerë, dhe ka mbijetue, siç e tregon ai, vetëm falë fizikut të fortë, ndërgjegjes së hekurt, vetëdijes dhe krenarisë si shqiptar, çka asht me të vërtetë e rrallë. Në disa raste më ka kujtuar tekstin e romanit ‘Engjëlli im’ të kubanezit Rosales, tekst i cili duket si nji ‘dëshmi nga ferri’, ku njeriu përçudnon rracën njerzore përtej limteve që mund të mendohet. Nuk e di përse ma kujton, shtypja nuk njeh kufij në të keqen vet. Piknisja e serbëve ndaj shqiptarëve asht problem politik dhe rracor, siç dëshmohet në libër e siç kanë dëshmue serbët edhe ma herët por edhe ma vonë. Vetë Koka ka përjetue torturat me kunja në thonj, me gozhda në trup si Juzusi, mbërthimin në tavolinën e diellit deri në thamje të lëkurës dhe langut të syve, kalimin nëpër llagamin e gjarpnijve, kripjen e buzëve, damtim i boleve tue i var pesha, mbytjen me pika uji në hundë etj.
Ky libër është e udhës të ribotohet nën kujedist e institucioneve të kulturës në mënyrë profesionale duke shmangë gabimet teknike dhe duke e shkurtue nga pjesët që e veshin përtej dëshmisë. Kështu do të përbante nji tekst autentik, nji dëshmi për krimet e pashembullta që kanë ba serbët mbi shqiptarët. Nji tekst që do ti ndihmonte shumë drejtësisë evropiane dhe kujtesës së saj historike.
Sot asht shumë e vështirë me gjetë nji njeri aq konseguent në idetë e veta për shqiptarizmën sa Osman Koka. Shumica e heronjve tanë janë të njohur si të tillë e unë nuk kam asgja kundër, por duke perifrazue U.Econ, due me thanë se ata, gati që të gjithë janë gabimisht heronj, kurse Koka asht hero prej të vërteti, ai qëllimisht shkoi në sakrifikim, ai asht martir. Asht nga figurat ma frymëzuese për shqiptarët të cilët, vazhdimisht janë të rrezikuem me u shpërba.
Sulejman dida
Kukes, 29.02.2016″
Discussion about this post